Zeg je Rottemeren, dan zeg je woudaap, roerdomp, baardmannetje, blauwborst en niet te vergeten de krooneend.

     

Die laatste is wintergast en broedt daarnaast in kleine aantallen in ons kikkerlandje. Toen de Zevenhuizerplas nog half zo klein was zaten er ‘s winters tientallen op de plas, maar na de uitbreiding zijn de aantallen gedaald. Het plantje (kranswier) dat krooneenden nuttigen vond die uitbreiding niet zo tof, met alle gevolgen van dien.



De krooneenden die er nog wel zitten zijn opvallend tam en omdat ze in gevangenschap worden gehouden, vertrouw ik ze voor geen meter. Pletter je brood in het water, dan zijn ze erals de kippen bij. 

Is de krooneend als exoot beschouwen wel terecht? Nee, zegt een Sovon-artikel. En als ik zou inbrengen dat er hier vier leucisten rondzwemmen en die kleurvorm geregeld in gevangenschap wordt gehouden, dan ontkracht een DB-artikel dit met een (foto)verslag van een blonde krooneend in Marokko. Een mannetje krooneend die smoorverliefd is op een vrouwtje wilde eend doet wenkbrauwen fronsen. En een groen ringetje bij één van de 'gewoon' gekleurde mannetjes maakt het er niet makkelijker op.

Ik dicht dan:
Verliefdheid van een krooneend op een andere soort?
Het is alleen de vogelaar die zich daar aan stoort.
En al draagt een krooneend een verdachte ring,
Het is en blijft een mooi ding...

     

Want weet je, het maakt me geen snars uit waar ze vandaan komen. Ik vind ze namelijk bloedmooi en trek er geregeld foto’s van. Die rode snavel hé en de kopvorm. Jammie! Tegenlicht misstaat ze bovendien niet. Vooral de mannen komen dan mooi tot hun recht. Sorry dames. Nog een leuk weetje, ze maken een geinig geluidje.

Omdat ik af en toe rond de plas fiets, heb ik niet één, maar twee groepjes krooneenden ontdekt. Die ene groep is perfect voor ochtendlicht en die andere groep voor als de zonondergaat. Wat wil je nog meer!?

En dat op 5 minuten fietsen van mijn sofa...