Wil je oog in oog staan met de prehistorie? Kijk dan eens in het smoelwerk van een purperkoet. Dichterbij een dino ga je niet komen...

Hans ‘de Italiaan’ van Kersbergen ontdekt de derde purperkoet voor Nederland. In het Rottemerengebied. Gewoon op een typische dinsdagavond. We hebben het over augustus 2025. Gelukkig blijft de vogel een tijdje hangen, zodat veel vogelaars van deze vogel kunnen genieten.

Hans vond de vogel op bijna dezelfde locatie als Jenny van Dorland de tweede purperkoet voor Nederland trof. Jenny kon nog net remmen, anders had ze die dino-vogel platgereden. Bijna vier jaar geleden was dat. December 2021. Ook in het Rottemerengebied.

De eerste ‘blauwpaarse waterkip’ voor Nederland werd een paar dagen eerder ontdekt in Kinderdijk. Spijtig, anders hadden wij Rottemerengangers de primeur gehad. Die van de Alblasserwaard vloog tegen een hoogspanningskabel aan en hield daar een lam vleugeltje aan over. Hij bleef er maanden hangen, dat begrijp je.

Voor die tijd moesten wij vogelaars het doen met grijskoppurperkoeten. Die grijsaards worden niet in staat geacht hier op eigen kracht te komen. Bovendien worden die in gevangenschap gehouden. Zie je dus zo’n grijskop, dan is die hoogstwaarschijnlijk afkomstig uit een kooitje.

Het vermelden waard is de waarneming van tekenaar Dirk Moerbeek in de Oostvaardersplassen, 1993.

Terug naar het Rottemerengebied. Omdat de derde purperkoet op dezelfde locatie wordt gevonden als de tweede, wordt al snel gedacht dat dit hetzelfde exemplaar is als vier jaar geleden.

Is hij dan al die tijd op datzelfde plekje geweest en gemist door de vele vogelaars die dagelijks daar vogelen? Letten die Rottemerengangers zo slecht op? Vast niet. Vogels kunnen plaatstrouw zijn, waarom zou hij niet elk jaar even een paar weekjes terugkomen?

Aan de andere kant, met hetzelfde gemak kan het een ander exemplaar zijn die toevalligerwijs hetzelfde plekje kan waarderen. Want Garry Bakker zegt: ‘toeval bestaat’.



     

Omdat ik in de buurt woon fiets ik elke dag even langs. Op de momenten dat hij op een door mij gewenst plekje verkeert en de lichtomstandigheden mij bekoren, trek ik een foto van die paarse plofkip. Kijk hem shinen!



     

     





Tot slot nog dit. Het geluid van de purperkoet is niet om aan te horen. Die koeten hebben sinds de tijd van de dino’s blijkbaar nooit van zangles gehoord. Klik op onderstaand filmpje en je hebt gegarandeerd een gehoorbeschadiging. Fossiel!