In het voorjaar van 2008 ben ik samen met Menno van Duijn en Adri Hoogendijk afgereisd naar het zuiden van Polen. Onze doelen waren dwerguil en oeraluil te fotograferen.

Hoewel de dwerguil niet op de foto wilde, leverde dit wel een verhaal op. De oeraluilen hebben we ruimschoots kunnen fotograferen.


Kamperen in het bos.

In een mooi oerbos (een combinatie van loof- en naaldbomen) in het zuiden van Polen kamden we stelselmatig het bos uit op zoek naar deze grote uilen. Meegebrachte fietsen bleken een handig hulpmiddel. Zo vonden we (met name Menno was scherp) diverse individuen. De oeraluilen zijn redelijk goed benaderbaar, als je je maar rustig gedraagt.

  
Oeraluil, Polen, mei 2008.

De Zuid-Poolse Ural owls (strix uralensis macroura) zijn bijzonder omdat ze afwijken van de oeraluilen uit het noorden van Europa. Ze zijn niet alleen groter, maar ze hebben ook nog eens een langere staart dan de noorderlingen. Daarnaast zijn ze variabel qua kleur. Naast de 'gewone' grijze oeraluilen, komen er ook donkerbruine individuen voor.


Oeraluil, Polen, mei 2008, let op de lange staart.

Magnus Robb schrijft hierover in zijn boek Undiscoverd owls en ook Al Vrezec uit Slovenia schrijft erover in Dutch Birding, jaargang 31, nummer 3, 2009. Beiden gebruiken daarbij mijn fotomateriaal. Ook in Owls of the World van Heimo Mikkola staan mijn foto's van deze 'brownie' afgedrukt...

  
Oeraluil, Polen, mei 2008, bruine vorm (melanist).

Oeraluil, Zweden, april 2012.