De spelregels zijn simpel. Zie je als eerste een gele auto, dan scoor je één punt. Zie je als eerste een lepelaar, dan scoor je vijftien punten…

We (Jaco, Siebe en ik) zijn onderweg naar Texel voor ons jaarlijkse mannenweekend. Ondanks dat het super gezellig is en we niet heel veel ruzie maken, vertellen we dit niet thuis. Siebe heeft namelijk twee zussen en we zijn ‘als een malle’ zo bang dat die volgend jaar meewillen. Dan is het gedaan met de pret. De één wil shoppen, de ander wil ponyrijden of gezond eten, je kent dat wel. Nee, laat ze maar denken dat het niets aan is op Texel.

De afspraak is: wat we als mannen op Texel beleven blijft op Texel. Wat steekwoorden om toch een indruk te geven: vogelen, bier, laat naar bed, meer vogelen, foute grappen, vogels fotograferen, meer bier en nog meer vogelen. En oh ja, koste wat kost gele auto’s en lepelaars binnenharken.

Op de boot zie ik ‘een lint’ van vijftien lepelaars en stel zo de dagzege veilig. Dat is maar goed ook, want ik kan slecht tegen mijn verlies. Ik geef het gewoon toe.

Jaco ken ik vanuit een ver verleden van de opleiding social work. Altijd gezellig. Tot twee jaar terug lachte hij mij uit om mijn vogelhobby. Als zoon Siebe uit het niets begint te vogelen, raakt ook Jaco besmet en is er geen weg meer terug. Je kunt beter laat dan nooit het licht zien hé. Met als gevolg een jaarlijks mannenweekend op Texel. Dolle boel.

Dag één (vrijdag) zien we al heel veel leuke vogeltjes, met als hoogtepunten een mooie tapuit, een fotogenieke dwergstern, een boomvalk en een grote karekiet. Die laatste is een zeldzaamheid op Texel en uiteraard ontmoet je daar dan Marc Plomp van het Vogelinformatiecentrum. Altijd leuk Marc weer even te spreken en oude herinneringen op te halen.



     

     



     

Een bezoek aan Texel is pas compleet als je bij het vogelinformatiecentrum bent geweest. Dat doen we de tweede dag (zaterdag) nadat we met een enorme kater wakker worden. Een zingende wielewaal doet mij ontwaken. We huren fietsen en gaan het eiland rondfietsen. Met een flinke kater valt dat nog niet mee. Te meer daar we gedurende de dag wat hasj roken. Her en der vergeten we daardoor wel eens een verrekijker en er valt weleens iemand van een fiets. Ik noem geen namen. Aan het einde van de dag staat de km-teller op ruim 50! En dat voor twee dronkaards en een kleuter.



     

Marc adviseert om 's avonds de nachtzwaluwen aan te doen. Dat doen we dan ook en het lukt, ondanks de verdovende middelen, wonderbaarlijk. Het is het hoogtepunt van het weekend. Wat gaaf om die geitenmelkers van dichtbij te horen en te zien. Ik kan er zelfs een foto van trekken. Jaco wint de 'gele auto'-wedstrijd van dag twee door flink vals te spelen.

Op dag drie (zondag hé) zien Siebe en ik een sperwer, een nieuwe soort voor Jaco die hij misloopt omdat hij nog ligt te tukken. Na een ochtendje vogelen zijn we elkaar spuugzat en rijden weer terug naar Papecity en Rotterdam. Ik was voornemens die gasten bij de Brienenoordbrug uit de auto te duwen, maar omdat ik mijn hoedenplank in Papendrecht heb achtergelaten ben ik genoodzaakt ze helemaal thuis te brengen. Oh ja, Siebe wint de derde dag onze wedstrijd, omdat ik niet meer helemaal helder ben.

Al met al een topweekend met prachtig weer en bijna honderd vogelsoorten. Holadiejee!