In 2002 fotografeerde ik mijn eerste dwergmeeuw langs de Rotte. Dat was nog analoog en het scherpstellen ging handmatig.

In 2025 zijn we voorzien van alle technische snufjes: autofocus, stabilisatie en een Canon-oog-plakker. Dwergmeeuwen fotograferen is een makkie geworden.

In diverse lokale appgroepen vraag ik pleisterende dwergmeeuwen door te geven, hoe meer ogen hoe beter. Ondanks dat, vind ik de eerste lokale dwergmeeuw zelf. Een kwestie van op het juiste moment op de juiste plek zoeken.

Wij Rottemerengangers zijn verwend. Elk voorjaar en in veel nazomers zien wij dwergmeeuwen.

Dwergmeeuwen fotograferen is wel weer even lekker na een half jaar bokjes plat stampen. Die bokjes blijven suf op de grond zitten, daar is weinig beweging in te krijgen. Dwergmeeuwen daarentegen stuiteren alle kanten op.

Ondanks alle technische snufjes blijft het een uitdaging de mini-meeuwtjes goed en scherp op de foto te krijgen. Liefst ook nog met mooi (tegen)licht, een fijne achtergrond en passende compositie.

Lukt dat niet, dan kan er in de nabewerking en met AI een hoop worden rechtgetrokken. Ook dat was in 2002 andere koek. Aan de dia was niets, maar dan ook helemaal niets aan te passen.

En de dwergmeeuwen, is daar nog iets aan veranderd? Jazeker, ze worden elk jaar een beetje mooier.

Btw, hoe zouden die meeuwtjes smaken?