Laatst las ik in het blad Natuurfotografie een boeiend interview. Een goede natuurfoto weerspiegelt iets van de fotograaf zelf. Er zou een gelaagdheid in zijn (of haar) foto’s moeten zitten. Gevoelens uitdrukken. Een verhaal. Aanzetten tot nadenken. Het onzichtbare zichtbaar maken. Datgene wat niet gezocht wordt vinden.
De winter is nodig om naar het voorjaar te verlangen. En om vogels te fotograferen. Het Rottemerengebied is de place-to-be. Ook in de winter. Juist dan!
Hoe de gehele familie Van Rijswijk bijna verdrinkt tijdens de verlenging van de WK-wedstrijd Nederland tegen Argentinië...
Een veterstrikdiploma is mijn enige papiertje. Gelukkig heb ik nooit op een universiteit gezeten. Die gasten die daar rondlopen moet je mijden. Wijsneuzen zijn het…
Het is eind oktober 2022. Samen met Martin van der Schalk bezoek ik Helgoland. Het doel is uitwaaien. Even de boel de boel laten. En natuurlijk trekvogels fotograferen. Je bent er dan toch. Martin is vaker op dit Duitse eiland geweest en regelt een overnachtingsplaats en de boottocht...
Op de begane grond van het gezondheidscentrum waar ik werk zijn wij mannen ver in de minderheid. Om ons te wapenen tegen de vrouwelijke overmacht hebben we een mannenpraatgroepje…
Laatst was ik vanuit Vogelklas Karel Schot betrokken bij het loslaten van drie waterhoentjes…
Laatst fotografeerde ik twee meerkoeten met een meningsverschil. Dat voorval deed me denken aan het volgende. Tussen mijn vriendin en ikke zit een verschilletje dat meestal niet, maar soms wel, tot problemen leidt. Deze discrepantie zal ik duiden aan de hand van een voorbeeld, dan heb jij als lezer een beeld van wat ik bedoel...
Als Dave appt dan weet je dat het tijd is om in de auto te stappen. Ik neem de rest van de middag vrij van mijn werk en fiets naar huis om mijn camera op te halen. Al voordat ik thuis ben, appt Dave opnieuw: de vogel is gevlogen. WTF! Ik werk nog een beetje vanuit huis en als ik een ovenschotel in de oven schuif voor het avondeten appt Dave voor de derde maal: de vogel is terug…
Eerst slaap ik uit. Dan rijd ik naar Dordrecht. Je weet toch, hoe dichter bij Dordt…
Op mijn terras huist een spin. Een kruisspin. Ik ben een vogelaar en weet niets van spinnen, dus of mijn determinatie correct is? Vast wel. Mijn spin heeft de nare gewoonte zijn web ‘overdwars’ over mijn terras te weven...
Niet minder dan zeven ralreigers heb ik in Nederland waargenomen. Allen in Zuid-Holland. Hoewel ik bekend sta als de woudaap-fluisteraar van de Lage Landen, wil je weleens iets anders. Dan ga je naar een kwakkie of een ralreigert ...
Samen met Nils van Duivendijk bezoek ik Naturalis om balgen van barmsijzen te bestuderen (juli 2022). Hoe heerlijk is het om met een echte pro, een determinatie-goeroe, door een bak met barmsijzen te gaan…
Om klokslag 5.15u haal ik de sleutel op bij Glenn. In de instructie staat nadrukkelijk om niet aan te bellen...
Durf te vragen. Laten vogels weleens een wind? Ze vroeg het me met enige schroom. Laatst verzorgde ik voor mijn lokale vogelwerkgroep een programma-onderdeel van de vogelcursus voor beginners en kreeg ik wel een hele bijzondere vogelvraag...
De Rottemeren zijn hot. Er gebeurt altijd wel iets...
De spelregels zijn simpel. Zie je als eerste een gele auto, dan scoor je één punt. Zie je als eerste een lepelaar, dan scoor je vijftien punten…
Samen met Inge Duijsens vertrek ik vrijdag 22 april per vliegtuig naar Oslo. Het doel is auerhoenders en korhoenders fotograferen in de omgeving van Deset. We gaan gebruikmaken van de hutten van Floris Smeets. We hebben vertraging, dat betekent dat we niet op tijd in Noorwegen zijn om vanavond nog in een hut te gaan zitten.
Eén soort, één locatie en één hardnekkige vogelfotograaf. En oh ja, één lichtsituatie. Hoe kan ik dat vergeten…
Net als twee jaar geleden bezoek ik de Gemmipass in Zwitserland. Het doel is wederom om Alpensoorten te fotograferen. Dit keer gaan Martin van de Schalk en Frank Dröge mee. Wel zo gezellig, alhoewel... dat moet nog blijken…
Klimaatverandering is een hot item. De natuur is van slag...
Dit is Witte Willem. In zijn jonge jaren heeft hij teveel van de witvis gesnoept. Dat komt op latere leeftijd niet meer goed. Heeft hij weer! Laat het een les zijn voor de jeugd...
Niet geheel zonder twijfel reed ik zaterdag 11 december naar Leffrinckoucke in Frankrijk.
Slechts eenmaal zag ik een rotsmus. Met een witte Fiat Panda waren we onderweg naar Riglos in de Spaanse Pyreneeën voor lammergieren. In het laatste dorpje voor Riglos zat een rotsmus boven de weg op een tak mooi te zijn. We zagen hem in het voorbijgaan. Zelfs zijn gele keeltje was zichtbaar meen ik me te herinneren...
Tien jaar geleden bezocht ik Tenerife. Mijn ouders waren toen veertig jaar getrouwd en kom, laten we met heel de familie naar Tenerife gaan. Dolle boel, dat begrijp je...
Op een onmogelijk moment popt er een woudaap op in mijn leven. Een jonkie. Gewoon open en bloot in een plukje riet langs een slootje in een woonwijk in Rotterdam-Zevenkamp. Terwijl mijn camera thuis op de plank ligt...
Ik ben een antiheld. Het waarom zal ik uitleggen...
Waarom een pijlstaart me aan mijn vriendin doet denken…
De techniek staat niet stil en er gebeurt een hoop in 'camera-land'. Zo zijn de spiegelloze camera's niet meer weg te denken...
Bij de Britse vogelbescherming kwam op een regenachtige dinsdagmorgen een telefoontje binnen van een oud omaatje. Met een bibberende stem vertelde ze dat er een kraanvogel op haar voederhuisje zat. Eerst dachten ze haar niet helemaal goed te hebben verstaan. Bedoelt u een kramsvogel, mevrouwtje? Nee, ze zei toch echt kraanvogel. In het Engels dan hé. Dat begrijp je...