Woensdag 4 juni
In Leiden stapt Kevin Hollmann in en daarna rijden we naar Schiphol. Op de luchthaven wordt bij de security mijn handbagage er uit gehaald. Een ‘swap’ die door mijn fotokoffer gaat, geeft een ‘red signal’. Ook een tweede check doet alarmbellen rinkelen. Er wordt druk gebeld en ik moet uit de rij stappen. Men kijkt mij argwanend aan en een kruisverhoor volgt. Na een ferme check blijkt alles toch oké...
Een zwarte ruiter overwinterde eens in het Rottemerengebied. Die heb ik toen fotografisch vastgelegd. In winterkleed.
In 2002 fotografeerde ik mijn eerste dwergmeeuw langs de Rotte. Dat was nog analoog en het scherpstellen ging handmatig.
Mijn volière verkocht ik via Marktplaats en op de vrijgekomen plek staat nu een glazen tuinkas te shinen. Ik zal uitleggen waarom.
Mijn oudere broer Henk en ik zaten gezamenlijk op blokfluitles. In week twee sloeg Henk onze blokfluit op mijn hoofd in tweeën. Bam!
Als vogelaar moet je een keer op Helgoland zijn geweest, Jan van Genten hebben gedaan bij Bass Rock, korhoen hebben gegeten en kraanvogels in Diepholz hebben gefotografeerd...
Nee, ik ga hier niet mijn broer Henk bewieroken, die weet dat ik hem waardeer. Zo niet, bij deze. Het gaat me om Henk, de toendrarietgans van het Rottemerengebied. Onze Hendrik is vernoemd naar Henk, de opa van Garry Bakker...
In het Rottemerengebied huizen ‘her en der’ porseleinhoentjes. Het is september en dan kun je die ralletjes verwachten. Eén stippelhoen poseert al weken gewillig langs het fietspad bij de noordoever van de Zevenhuizerplas. Het voordeel van zo’n ‘long stayer’ is dat het hoentje went aan de aanwezigheid van bezoekers. Nou, ik er natuurlijk heen om een plaatje te trekken...
Een nieuwe camera doet testen. Je wilt weten wat hij kan en wat niet...
Komt er een nieuwe keuken of een nieuwe camera? Omdat ik prioriteiten moet stellen, komt er een nieuwe camera. Joepie!
Al jaren loop ik met het idee rond om mee te doen met mijn favoriete tv-programma Boer-zoekt-vrouw. Lijkt me geinig...
Ben ik met ‘haar-die-ik-liefheb’ door Denemarken aan het fietsen, komt er een melding binnen van een witte aalscholver in het Rottemerengebied...
Fiets ik door Nesselande, rijd ik bijna een koekoeksjong plat. Zo zeg! Nou wil ik al een tijdje een koekoekskind kieken dus ik ga gelijk thuis mijn klapperpistool halen. Hup, op de foto dat pleegkind!
Het goede nieuws is dat ik zaterdag 13 juli 2024 een paartje zomertortels heb gefotografeerd. Het slechte nieuws is dat dit wel eens de laatste keer kan zijn geweest. Zomertortel zit namelijk in de hoek waar de klappen vallen...
Aangestoken door een recensie van Wim Nap op de DB-site, besluit ik ook een BirdWeather PUC aan te schaffen. Leuk! Mijn beheersing van vogelgeluiden is op het niveau van een kleuter, dus dat belooft wat...
Elk jaar verblijf ik met familie rond Koningsdag een weekje op Texel. En een weekend met vrienden Jaco en Siebe. Dit jaar combineren we deze twee evenementen. Zelfs mijn vrouw gaat een paar dagen mee. Als dat maar goed gaat. Ik kan het nu al verklappen, dat gaat niet goed…
Wij Rottemerengangers leven in luxe. Er is hier namelijk altijd wel iets te zien en te fotograferen. Dan werkt er een roerdomp mee, dan weer een blauwborst, een snor of een baardmannetje. Nee, heb geen medelijden met de Rottemerengangers. En bovendien hebben we goede vogelaars in ons midden die wel eens iets leuks vinden. Ik behoor daar niet bij, ik vind nooit iets. Ja, de eerste visdief van het jaar, maar daar score je weinig kudos mee. Niet getreurd, mijn rol is een andere, namelijk foto's trekken. Iedereen blij...
”Chris, al bij de witstuitbarmsijs geweest?”
“Nee, laat die bleekscheet maar naar mij toekomen!”
Nu het korhoender is uitgestorven in Nederland, er verblijven alleen nog een paar uitgezette Zweedse plofkorhoenders op de Sallandse Heuvelrug, lijkt het me een geschikt moment om mijn ervaringen met de echte Hollandse laagland-korhoenders met jou te delen. Daar komt ie:
Met vogelvriend Harco Beens vertrek ik begin oktober 2023 naar Polen om zeearenden te fotograferen. Door mijn opvliegerige karakter is het steeds moeilijker om een reisgenoot te vinden. Iedereen haakt af. Mijn psycholoog vindt dat ik daar aan moet werken. Waarom!? Weet iemand nog een geschikte psycholoog?
Een vaak aan mij gestelde vraag is: "Zijn er al woudaapjes bij de Zevenhuizerplas?"
De hut De Achtertuin in Alphen-Chaam is de meest kneuterige hut van Nederland. Een stalraampje hier, een stronkje daar, een stel oude klompen, een melkbus, een waslijn met kanten bh’s, een vervallen tuinhek, etc. Dit alles rondom een geinige vijver met veel mos en wat romantische klaprozen en madeliefjes...
Elke winter poets ik mijn camera op om voor het komende voorjaar klaar te zijn voor het tegenlichtseizoen. Zo ook afgelopen winter...
Portugal, Sagres, een plek om terug te komen. In 2019 werd ik verliefd op deze ‘corner’ van Europa. Covid voorkomt dat we er eerder terugkomen. Mei 2023 lukt het dan eindelijk...
Zegge en schrijve negenenveertig jaar geleden staan mijn ouders in Polder Waalenburg op Texel naar baltsende kemphanen te kijken...
Mij is ooit geleerd: tamheid pleit voor wildheid! Haha! Maar uh, hoe krijg je zo’n mooi eendje, die al de hele week op een kilometer afstand zwemt, dichtbij?
Zeg je Jeroen Stel, dan zeg je ijsvogel. Daarom boek ik een workshop bij Jeroen. Doe ik hier wel goed aan?
Een roerdomp vinden is niet zo bijzonder. Gebeurt me elk kwartaal wel een keer. Ik ben een polderboy hé, die gasten kunnen dat. De roerdomp die ik recent vond is wel bijzonder. Dat ga ik uitleggen...
Een paard hinnikt, een haan kraait, een korhaan boldert, een dronkaard lalt, een politicus liegt en een dwerggors tikt...
De winter is nodig om naar het voorjaar te verlangen. En om vogels te fotograferen. Het Rottemerengebied is de place-to-be. Ook in de winter. Juist dan!
Het is eind oktober 2022. Samen met Martin van der Schalk bezoek ik Helgoland. Het doel is uitwaaien. Even de boel de boel laten. En natuurlijk trekvogels fotograferen. Je bent er dan toch. Martin is vaker op dit Duitse eiland geweest en regelt een overnachtingsplaats en de boottocht...
Laatst was ik vanuit Vogelklas Karel Schot betrokken bij het loslaten van drie waterhoentjes…
Als Dave appt dan weet je dat het tijd is om in de auto te stappen. Ik neem de rest van de middag vrij van mijn werk en fiets naar huis om mijn camera op te halen. Al voordat ik thuis ben, appt Dave opnieuw: de vogel is gevlogen. WTF! Ik werk nog een beetje vanuit huis en als ik een ovenschotel in de oven schuif voor het avondeten appt Dave voor de derde maal: de vogel is terug…
Eerst slaap ik uit. Dan rijd ik naar Dordrecht. Je weet toch, hoe dichter bij Dordt…
Niet minder dan zeven ralreigers heb ik in Nederland waargenomen. Allen in Zuid-Holland. Hoewel ik bekend sta als de woudaap-fluisteraar van de Lage Landen, wil je weleens iets anders. Dan ga je naar een kwakkie of een ralreigert ...
Samen met Nils van Duivendijk bezoek ik Naturalis om balgen van barmsijzen te bestuderen (juli 2022). Hoe heerlijk is het om met een echte pro, een determinatie-goeroe, door een bak met barmsijzen te gaan…
Om klokslag 5.15u haal ik de sleutel op bij Glenn. In de instructie staat nadrukkelijk om niet aan te bellen...
De Rottemeren zijn hot. Er gebeurt altijd wel iets...
De spelregels zijn simpel. Zie je als eerste een gele auto, dan scoor je één punt. Zie je als eerste een lepelaar, dan scoor je vijftien punten…
Samen met Inge Duijsens vertrek ik vrijdag 22 april per vliegtuig naar Oslo. Het doel is auerhoenders en korhoenders fotograferen in de omgeving van Deset. We gaan gebruikmaken van de hutten van Floris Smeets. We hebben vertraging, dat betekent dat we niet op tijd in Noorwegen zijn om vanavond nog in een hut te gaan zitten.
Eén soort, één locatie en één hardnekkige vogelfotograaf. En oh ja, één lichtsituatie. Hoe kan ik dat vergeten…
Net als twee jaar geleden bezoek ik de Gemmipass in Zwitserland. Het doel is wederom om Alpensoorten te fotograferen. Dit keer gaan Martin van de Schalk en Frank Dröge mee. Wel zo gezellig, alhoewel... dat moet nog blijken…
Dit is Witte Willem. In zijn jonge jaren heeft hij teveel van de witvis gesnoept. Dat komt op latere leeftijd niet meer goed. Heeft hij weer! Laat het een les zijn voor de jeugd...
Niet geheel zonder twijfel reed ik zaterdag 11 december naar Leffrinckoucke in Frankrijk.
Slechts eenmaal zag ik een rotsmus. Met een witte Fiat Panda waren we onderweg naar Riglos in de Spaanse Pyreneeën voor lammergieren. In het laatste dorpje voor Riglos zat een rotsmus boven de weg op een tak mooi te zijn. We zagen hem in het voorbijgaan. Zelfs zijn gele keeltje was zichtbaar meen ik me te herinneren...
Tien jaar geleden bezocht ik Tenerife. Mijn ouders waren toen veertig jaar getrouwd en kom, laten we met heel de familie naar Tenerife gaan. Dolle boel, dat begrijp je...
Op een onmogelijk moment popt er een woudaap op in mijn leven. Een jonkie. Gewoon open en bloot in een plukje riet langs een slootje in een woonwijk in Rotterdam-Zevenkamp. Terwijl mijn camera thuis op de plank ligt...
