In de loop van de ochtend staat er vanuit het niets opeens een Russische militair voor mijn neus. Grote gast, type Michael van Gerwen, maar dan met een bontmuts. Met veel bombarie en armbewegingen probeert hij me iets duidelijk te maken. Wat precies weet ik niet, maar wel dat het foute boel is...

Zondag 10 en maandag 11 februari
Om in Irkoetsk te geraken, vlieg je vanuit Amsterdam eerst naar Moskou voor een overstap en dan verder naar het oosten, totdat plotsklaps Irkoetsk opdoemt. Je bent dan ongeveer 84 tijdszones gepasseerd. Ik kan er een paar naast zitten.

‘Waarom Irkoetsk in de winter?’ vraagt de dienstdoende dame op de Russische ambassade mij streng. Ik vertel haar het liefst vogels in winterse omstandigheden te fotograferen, daar waar de andere vogelfotograaf dat niet doet.‘Ja, dan ga je naar Irkoetsk,’ zegt ze hoofdschuddend. Ik vermoed dat dit cynisch bedoeld is.

Ik word, na een voorspoedige reis, van het vliegveld opgehaald door mijn gids Sasha (Alexandr Povarintsev) en onze chauffeur Nicolay, die ik heb geregeld via Rubythroat Birdingtours van de Nederlander Machiel Valkenburg. Bij aankomst is het -34^oC in Irkutsk. Sasha heeft er al een aantal weken voorbereiding opzitten door wat voerplekken te maken. We oriënteren ons vandaag en bekijken wat locaties. Baikal goudvink (blauwe goudvink of Pyrrhula cineracea, zo je wilt) gaat lastig worden, ze zijn er deze winter helaas nauwelijks. Ik laat me hierdoor niet uit het veld slaan en ga er een mooie trip van maken. Aan het begin van de avond fotografeer ik een pestvogel tegen een ondergaande zon en dan is het genoeg geweest. Ik mag kiezen wat we vanavond eten en kies voor de traditionele Russische keuken. We gaan vroeg slapen, het was een lange dag.


Botanische tuin


Pestvogel

Dinsdag 12 februari
De dag start met -31^oC, maar met een zonnetje en zonder wind is het te doen. Na een goed ontbijt starten we om 9u. In de Botanische tuin, van de universiteit waar Sasha zijn lessen geeft, besteed ik de ochtend aan het fotograferen van vogels op de voerplek. Ik ben met name happy met de boomklevers en de goudvinken. De meeste goudvinken hebben hier een witte spiegel in de buitenste staartveren. Aan het einde van de ochtend staat het kwik op -21^oC.

Vanmiddag zit ik in een tuin bij een feeder voor azuurmees. Tevergeefs, maar wel appelvink en grijskopspecht. Ik zit op de tocht, dat maakt het Siberisch koud. Het barst hier van de huismussen, dat kan ik waarderen. Het valt me op dat veel vogels (huismus, koolmees, boomklever, grijskopspecht) er uitzien alsof ze onder het roet zitten. Hoe dat komt? Geen baddermogelijkheden? We sluiten de dag af in een Koreaans restaurant.

De warmte zooltjes van The Heath Company zijn echt goed. Ik heb de hele dag geen koude tenen. Dit in combinatie met Sorel-schoenen en twee paar sokken. Let op, schoenen voor deze inhoud koop je twee maten te groot. Inclusief twee paar sokken en een warmhoudzooltje moeten je voeten nog steeds ruim in de schoen passen, dus niet knellen.




Goudvink. Let op de witte spiegels in de onderstaart.




Team Baikal Bullfinch

     

Woensdag 13 februari
De dag start met -28^oC. De toon is daarmee gezet. We gaan vandaag op zoek naar grote roodmussen in Sludiyanka bij het Baikalmeer. Deze roodmus is een fraaie bergvogel die zelden overwintert in deze regio. Onderweg scoren we een zwartkeellijster. We vinden een mooi vrouwtje grote roodmus die zich goed laat fotograferen voor een basisschool met een goudkleurig Lenin-standbeeld op het schoolplein. Mieters! Dit zijn de soorten waarvoor ik ben gekomen. We bezoeken ook het Baikalmeer, dit is het grootste meer ter wereld met een lengte van ongeveer 650 kilometer. Na de lunch vinden we nog vijf grote roodmussen, te weten drie vrouwtjes en twee mannetjes. Deze boys zijn buitensporig mooi!



Grote roodmus, vrouwtje






Grote roodmus, mannetje

     

Donderdag 14 februari
Valentijnsdag in Siberië. De romantiek is hier ver te zoeken. Het is -27^oC, ik ben er dol op. Elke ochtend word ik wakker met een enorme ijspegel aan mijn grote teen. Dat kost dan enig inspanning die te verwijderen. We rijden naar Listvianka bij het Baikalmeer waar ik een haakbek en een vrouwtje/1e winter lijster fotografeer. Die laatste bestempelt Sasha als roodkeellijster. Ik knik instemmend, maar ik houd het op een zwartkeellijster.

We vinden toevalligerwijs een feeder met daarbij in de buurt een Baikal goudvink. De roep is net iets anders dan die van de ‘gewone’ goudvink, namelijk iets korter. Het lukt me zelfs wat foto’s te trekken, zij het op afstand. De rest van de middag verlies ik ‘mijn’ feeder niet meer uit het oog. Helaas verschijnt er geen Baikal goudvink, wel een ‘reguliere’ met een enorme witte vlag in één van zijn buitenste staartveren. De dag sluiten we af in een visrestaurant. Happy Valentine’s Day...




Haakbek

     Baikal meer

Vrijdag 15 februari
-24^oC. Om 10u zit ik bij ‘mijn’ feeder. De dag begint goed met twee of drie azuurmezen die zonnepitten komen halen. Wat een beauty’s! Zo snel als ze komen, vertrekken ze weer en dat is spijtig. Gelukkig houd ik er een leuke foto aan over. Dit is voor mij een echte droomsoort. Ook die Baikal goudvink stelt niet teleur. Zowel een mannetje als een vrouwtje zijn van de partij. Aan het begin heb ik moeite met goede foto’s maken, maar op een gegeven moment valt alles op zijn plaats. De vakantie is nu al geslaagd! Ik skip de lunch, daar gun ik me geen tijd voor.

De Baikal goudvink is kleiner dan de hier aanwezige ‘gewone’ goudvinken (die ik inschat op het formaat van Noordse goudvinken). Ik kan ze naast elkaar vergelijken. De snavel is wat fijner, wat korter. De witte ‘wingbar’ oogt smaller. Ook ontbreekt het rode ‘lak’veertje in de vleugel, of het is er wel, maar dan in de kleur van de ‘wingbar’. Het mannetje is niet zo moeilijk te herkennen door het gehele grijze uiterlijk. Het vrouwtje is lastiger (grijze rug en een bruine onderdelen), met een iets bredere ‘wingbar’ dan het mannetje. Verder foerageert de Baikal goudvink meer op de grond dan de ‘gewone’ goudvink en zijn ze wat zwijgzamer. Vaak zitten ze er opeens, terwijl zijn iets grotere neef zijn komst altijd ‘vocaal’ aankondigt.


Azuurmees





    

Blauwe goudvink met 'gewone' goudvink in de achtergrond.

Zaterdag 16 februari
-20^oC. Men vraagt mij geregeld of mijn apparatuur bestand is tegen deze koude omstandigheden. Yep, no problem! Het enige issue is om het materiaal van buiten naar een warme hotelkamer te brengen. Ik gebruik daarvoor een luchtdichte zak van het merk Sea To Summit. Dat voorkomt enigszins dat de vochtige buitenlucht de camera en lenzen intrekt. En dan nog wat, bewaar je (reserve)batterijen buiten in de kou niet in je tas, maar op je lichaam.

Oh ja, vandaag Baikal goudvink (max. twee mannetjes en twee vrouwtjes) en azuurmees (twee). Sasha laat me bovendien twee klipduiven zien. Ik kende de soort helemaal niet...





     

 

Zondag 17 februari
-20^oC. Svetlana, de charmante vrouw van Sasha, vergezelt ons vandaag. Vanochtend zit ik weer bij mijn voerplaats voor de blauwe goudvink. En met succes. Ik heb de setting wat aangepast en dat levert wat andere foto’s op. In de loop van de ochtend staat er vanuit het niets opeens een Russische militair voor mijn neus. Grote gast, type Michael van Gerwen, maar dan met een bontmuts. Met veel bombarie en armbewegingen probeert hij me iets duidelijk te maken. Wat precies weet ik niet, maar wel dat het foute boel is. Het laatste wat ik wil is ruzie met een Russische militair, dat begrijp je. Gelukkig is Sasha in de buurt. Van hem begrijp ik dat het hier verboden is om te fotograferen. Heb ik weer. We verplaatsen de feeder zo’n honderd meter, dat mag dan weer wel. Het duurt natuurlijk een dag voordat de vogels de nieuwe situatie door hebben. Ik maak me er niet druk om, want de Baikal Bullfinch staat er toch al fraai op. En ik ben blij dat ik niet in een Russisch strafkamp ben beland.


Vrouwtje blauwe goudvink

     


Appelvink

Maandag 18 februari
-17^oC. Vandaag zit ik bij de feeder van de botanische tuin. Sasha ontdekt een groep Aziatische blauwe eksters in de buurt. We gaan er heen om wat foto’s te maken. Wat een gave soort! Na de lunch besteed ik de gehele middag aan deze vogels. De eksters hebben mijn feeder gevonden en zijn dol op boter. Uiteindelijk levert dat een foto op met fraai tegenlicht.

Aziatische blauwe ekster

Dinsdag 19 februari
-18^oC. Alweer de laatste fotodag. Ik ga vandaag vol voor de Aziatische blauwe ekster. Dat valt nog niet mee. Aan het einde van de dag staat hij er toch naar tevredenheid op. Zo komt een mooie trip tot een eind.

Woensdag 20 februari
Dank Sasha, Nicolay, Machiel en Bonny voor deze fantastische trip!

Huismus
Stadsduif
Ekster (meer wit in vleugel dan Europese)
Zwarte kraai
Koolmees
Raaf
Goudvink
Torenvalk
Pestvogel
Grote bonte specht
Boomklever
Staartmees
Appelvink
Ringmus
Brilduiker
Matkop
Glanskop
Kramsvogel
Grote zaagbek
Waterspreeuw
Wilde eend
Grijskopspecht
Zwartkeellijster
Grote roodmus / Sewertzows roodmus
Nonnetje
Haakbek
Baikal goudvink / blauwe goudvink
Vlaamse gaai
Witrugspecht
Azuurmees
Sijs
Klipduif
Aziatische blauwe ekster
Mongoolse Buizerd

Eekhoorn

• Vorige
• Volgende