Als Hollander moet je een keer in het Anne-Frankhuis zijn geweest, de Nachtwacht hebben gezien en een keer de hertenbronst hebben meegemaakt. Op zaterdag 23 september ben ik daarom met mijn zwager Gert Bloemendal en met Klaas en Harco Beens naar de Hoge Veluwe afgereisd. Om 12 uur rijden wij het park in. Klaas Beens is er dan al een uurtje om een toppositie te bemachtigen bij veld 1. De actie is pas vanaf 17 uur, dus je hebt alle tijd om te kletsen, oude bekenden te spreken en een beetje te experimenteren met je camera.

De sfeer is uitermate gemoedelijk en vriendelijk. Het mooie weer werkt hier natuurlijk aan mee. De hele middag hoor je het geburl van de herten en zo af ten toe zie je al wat herten heen en weer lopen, wat verderop in het bos. Nice!

    

In de loop van de middag komen er steeds meer auto’s en fietsers bij, iedereen bemachtigt een strategisch plekkie en dat lukt zonder morren. Een dolle en gezellige boel, ik kan niet anders zeggen. Rond 17 uur komt de boswachter wat appeltjes en biks voeren en zodra de boswachter met zijn auto is verdwenen, komen de edelherten eten.



Gelukkig is de zon dan ietsje minder fel, zodat het aardig foto’s maken is. Er komt een mooie roedel herten met een indrukwekkend mannetje. Ze doen zich te goed aan het voer. Twee hindes springen tegen elkaar op, hetgeen ‘lepelen’ wordt genoemd, leer ik van de kenners. Het mannetje loopt wat heen en weer, burlt een keer, gelooft het dan wel en vertrekt weer in het bos.



    

Voor ons een goed moment om te vertrekken naar veld 2, dat is nog geen 200 meter verderop. Daar is de heide wat hoger en vind ik de achtergrond wat mooier en egaler. Ook hier treffen we weer een mooie roedel met een mannetje met een indrukwekkend gewei.



Harco en zijn vader Klaas zijn echte ‘Veluwe-kenners’ en nemen Gert en mij mee naar de volgende plek, een klein stukje verderop, namelijk het Reemsterveld. Ook hier treffen we weer een mooie partij edelherten met minimaal 5 of wellicht wel 6 mannetjes. Dit alles met mooi tegenlicht. Constant hoor je het geburl en dat is best indrukwekkend! Twee mannetjes krijgen het op hun heupen en gaan elkaar te lijf. De geweien steken in elkaar en er volgt een pittig gevecht van wel 5 minuten.

    

Na het gevecht is de roedel verdeeld onder de 2 vechtende mannetjes, echter de hindes van de ene roedel zijn daar niet al te blij mee. Ze proberen over te steken naar de andere roedel, maar het mannetje probeert dit te voorkomen door de hindes weer terug te jagen. Er volgt een mooi kat-en-muis-spel, met diverse schijnaanvallen van het andere mannetjeshert. Het resultaat is dat het ene mannetje zonder hindes overblijft. Zo gaat dat!



   



De zon zakt achter de heuvel en dat is een goed moment om terug te rijden naar Rotterdam. Wat een mooie dag!