Fiets ik door Nesselande, rijd ik bijna een koekoeksjong plat. Zo zeg! Nou wil ik al een tijdje een koekoekskind kieken dus ik ga gelijk thuis mijn klapperpistool halen. Hup, op de foto dat pleegkind!
Even heel iets anders. Laatst sprak ik een vogelaarster en al snel kwam het gesprek op de volgende vraag: word je als mens met een goede of met een slechte inborst geboren?
Met alle ellende in de wereld zou je veronderstellen dat de mensheid van nature een slechte ’mind’ heeft. Toch geloof ik dat je als mens met goede intenties ter wereld komt. Dat opvoeding en socialisatie ertoe kan leiden dat er slechteriken ontstaan is in mijn beleving een waarheid als een koe.
In zijn algemeenheid geloof ik dat veel stedelingen, door het ‘hutje-mutje’-leven, berekenend en ‘streetwise’ zijn, wat geregeld niet het beste in mensen naar boven brengt.
Daar tegenover staat 'in general' dat veel dorpsbewoners vriendelijk en behulpzaam zijn. Menig uithoek van onze planeet heb ik bezocht. Eenmaal de hoofdstad verlaten hebbend, ontmoet je louter fijne mensen. Zo zal ik de Inuït in Groenland nooit vergeten die ik vroeg of ik de witstuitbarmsijzen rondom zijn huis mocht fotograferen.
Gastvrij nodigde hij mij uit, wees me zijn goed gevulde koelkast aan en zei: “Ik laat je nu alleen want ik ga werken. Beschouw mijn huis als het jouwe”. En weg was hij. We hadden elkaar nog geen vijf minuten gesproken. Een lesje in gastvrijheid. Nadat ik zijn witstuiten had gefotografeerd, jatte ik al zijn zilverwerk. Ik ben dan ook een stedeling. Nee, geintje natuurlijk (dat stelen, niet dat ik een stadsboy ben).
Laatst fotografeerde ik dus een jonge koekoek in de stad. Kun je van een koekoek stellen dat het een goede of een foute vogel is?
Alles verbaast me aan dit pleegkind. De ganse dag zit ie geïrriteerd te krijsen met zijn grote rode bek omdat meneertje honger heeft. Komt pleegpa kleine karekiet om te voeren, ma zit al op een tweede legsel, krijgt hij na elke voedersessie een knauw van het verwende prinsje. Opschieten pa, meer voedsel en snel een beetje! Papa kleine kar ziet er elke dag slechter uit, heeft nu geen tijd zijn veren te onderhouden. Alles voor dat loeder. En dan te weten dat het voeren eindigt doordat het jong, als hij groot genoeg is, zijn vader levend doorslikt bij de laatste voerbeurt. Hoppa! Stank voor dank. Goed fout wat mij betreft.
Is de koekoek daarmee een foute vogel? Vraag je het de kleine karekiet dan weet ik het antwoord wel. Vraag je het de koekoek dan zal hij zichzelf goed en geniaal vinden met een fantastische overlevingsstrategie…