Wat hebben een sneeuwgans, een pontische meeuw en een woudaap met elkaar gemeen? Heel weinig hoor ik je denken. Toch is er een opmerkelijk verband te leggen...
Het drietal heb ik namelijk op dezelfde dag en op dezelfde plaats gefotografeerd, in de Vogelklas van Karel Schot (augustus 2014). Deze drie stumpers zitten in de opvang om bij te komen, een ieder met zijn of haar eigen levensverhaal.
Het woudaapje bijvoorbeeld was zo onfortuinlijk om, net uitgevlogen uit zijn nest, tegen een raam van een Pendrechtse autodealer aan te vliegen. Veel geluk heeft hij sinds hij op eigen benen staat dus niet gehad. Al jaren fotografeer ik woudaapjes, maar nu heb ik voor het eerst eens goed de gelegenheid er eentje van dichtbij te kunnen bekijken. Dat woudaapjes klein zijn wist ik, maar dat ze zó inimini zijn had ik niet verwacht.
De halfwassen Caspian gull werd op zijn beurt door botulisme geveld in het normaal gesproken zo gezellige Hendrik-Ido-Ambacht. Via twitter werd de vinder gevraagd de vogel bij de Vogelklas af te leveren en zo geschiedde. Waar de moderne media al niet goed voor is.
Waarom de sneeuwgans in de opvang verblijft is mij even ontschoten. Ook zijn kwaal is me niet bijgebleven. Of het vergeten van deze feiten opzettelijk is laat ik in het midden, maar ik zal verklappen dat het wellicht komt omdat ik de vogel als 'een escape' beschouw ('een escape' is een uit gevangenschap afkomstige vogel, die net doet alsof hij wild is). Van de gans is een veer verzameld. Een isotopenonderzoek zou de daadwerkelijke herkomst van de ongeringde vogel kunnen achterhalen. Welke 'escape believer' is zo stoer om dit onderzoek te financieren?
Het drietal wordt goed verzorgd door de mensen van de opvang. Hopelijk knappen ze gestaag weer op en kunnen ze snel worden losgelaten. Ook de sneeuwgans gun ik dat uiteraard...
Update (begin oktober 2014):
De woudaap is in goede gezondheid weer losgelaten. Hopelijk weet hij de weg naar tropisch Afrika snel te vinden...
