Komt er een nieuwe keuken of een nieuwe camera? Omdat ik prioriteiten moet stellen, komt er een nieuwe camera. Joepie!

Voldoet de huidige Canon R5 niet dan? Eerlijk? Er is helemaal niets mis met mijn huidige R5. Sterker nog, dat is nog steeds, na vier jaar, een topcamera.

Dan is het zover, Kamera Express belt om te vertellen dat ik 20 augustus mijn nieuwe speeltje kan komen ophalen. Ik bestel er gelijk twee nieuwe batterijen bij.

Thuisgekomen laad ik de nieuwe batterijen op. In de tussentijd begint het te regenen en het lukt me die dag niet meer om buiten te testen. Jammer, maar het geeft me de gelegenheid de camera goed in te stellen. Back-button-focus, jpg en dat soort zaken.

Oh ja, ik heb ook geïnvesteerd in een nieuwe geheugenkaart, namelijk een Lexar-kaartje van 1Tb.

De volgende dag gaat het echte testen beginnen. Vogelfotograafvriend Bert is ook van de partij en heeft dezelfde camera gekocht. Handig, zo kun je gelijk goed sparren.

De camera voelt goed en vertrouwd in de hand, dat komt omdat bijna alle knopjes en wielen op dezelfde plek zitten als de ‘oude’ R5. Handig! Alleen het aan-en-uit-knopje zit rechts in plaats van links, dat is even wennen. De zoeker is groot zoals de R3. Dat went snel!

Wat ik waardeer is het ‘fake’ geluid als je de elektronische shutter gebruikt. Dat heb ik gemist bij de vorige R5. Steeds dacht ik dan: "Maak ik nu eigenlijk wel een foto?"

Ook valt op dat als je de camera aan je oogt zet, dat je direct beeld ziet. Bij de vorige R5 zie je een fractie van een seconde nog een zwart scherm. Dat lijkt een kleinigheidje, toch is dit cruciaal bij bijvoorbeeld een Pallas’ boszanger die als een stuiterbal door je scherm schiet.

Dertig beelden per seconde maken is een vooruitgang tov de twintig beelden bij de vorige R5. Gelukkig kun je de camera ook op vijftien beelden per seconde zetten. Het zal me niets verbazen als ik hem daar binnenkort op zet, want dertig beelden is echt heel veel.

Gelukkig is de buffer top. Ik schiet in jpg, maar gelijktijdig fotografeer ik in c-raw. Als ik in de toekomst spijt heb van mijn jpg-eigenwijzigheid, kan ik altijd nog teruggrijpen op mijn c-raw-beelden. Met deze dubbele beelden lukt het me bijna niet mijn buffer vol te schieten.

Dan komt voor mij de echte winst van deze camera: de autofocus. De eye-tracking pakt alles. En dan ook echt alles! En razendsnel! Vliegende zwaluwen, sterns en ik veronderstel dwergmeeuwen zijn een eitje om te fotograferen. Ongelofelijk! Wat een vooruitgang.

Ook ‘ziet’ de camera vogels die zich klein in het frame bevinden. Vaak is het zo dat de camera al een ‘puntje’ op het oog van de vogel zet voordat je de focusknop indrukt. Dit voelt toch echt als valsspelen!

Rolling shutter lijkt geen issue meer. De uitleessnelheid is dermate snel dat vervorming in de vleugels van een vliegende vogel nihil is.

Pre-shooting is voor mij nieuw. Dat gaat leuke foto’s opleveren, alhoewel ik dit nooit echt gemist heb.

Beeldkwaliteit? Die was bij de R5 al top en zo op het oog zie ik geen verbeteringen. Iso-prestatie etc zal best beter zijn. Ik vind het prima en heb hier eerlijk gezegd weinig kaas van gegeten.

Kan ik nog nadelen opnoemen? Jazeker. De prijs. Ik vind de aanschaf toch echt ‘een rib uit mijn lijf’. En de prestatie van de nieuwe batterij valt mij wat tegen. Zeker als je pre-shoot gebruikt. Ik had gedacht dat die minder snel leeg zou gaan. De nieuwe batterij is best wat duurder dan zijn voorganger, dan verwacht je er meer van. Gelukkig heb ik er inmiddels drie.

Ik vergeet nog te vermelden dat dit een hybride camera is. Je kunt er ook mee filmen. Ik doe dat zelden, dus vraag me er niet naar.

Tot zover. Heb je een Canon R5 mark ii-vraag? Mij niet bellen, want ik ben aan het fotograferen…






Hij die de dwergmeeuw niet waardeert, verdient geen Ross’ meeuw! Aan een kakelverse juveniele dwergmeeuw klopt echt alles. Een ideale vogel om mijn nieuwe Canon R5 mark ii te testen. Uitkomst: geslaagd met vlag en wimpel. Autofocus en eye-tracking is ongekend! En niks geen vervorming in de vleugels...

• Vorige
• Volgende