Blog

Trots vertellen een achtjarige jongetje en zijn vrolijke zusje mij op het strand dat ze de goedheiligman hebben gezien. Hij is zojuist aangekomen per boot. Bij ons is Sinterklaas inmiddels gedegradeerd tot een fout racistisch feest wil ik ze vertellen, maar dat doe ik toch maar niet. Ik ben er namelijk niet van overtuigd dat dit zo is en bovendien wil ik deze Curaçaose kids niet opzadelen met onze Hollandse (cultuur)problemen.

Dit najaar (2014) werd er een blonde ruiter gemeld op de Maasvlakte. De vogel werd ontdekt door 2 vogelaars die de vogel uit zee zagen vliegen, samen met 2 goudplevieren. Aanvankelijk was de vogel wat vliegerig, maar uiteindelijk werd deze Amerikaanse steltloper erg vertrouwd met de vele vogelaars.

Wat hebben een sneeuwgans, een pontische meeuw en een woudaap met elkaar gemeen? Heel weinig hoor ik je denken. Toch is er een opmerkelijk verband te leggen...

Vogels zijn echt mijn ding en zoogdieren fotografeer ik daarom nauwelijks. Natuurlijk, als op Spitsbergen een ijsbeer mijn pad kruist maak ik uiteraard foto's, maar verder fotografeer ik bar weinig zoogdieren. Ik ga er nooit speciaal voor op pad. Een zoogdier dat ik wel graag eens zou willen fotograferen is de das. De das vind ik een mysterieuze soort die ik bovendien nog nooit heb gezien.

Samen met Gerard Visser bezoek ik (juli 2014) de steenuilenhut van Glenn Vermeersch in Kalmthout, België. De timing lijkt niet helemaal goed, want er wordt vandaag veel regen voorspeld. Bovendien zijn de jongen al ruim een week uitgevlogen. Worden ze nog wel gevoerd in de omgeving van de hut? We gaan het zien!

De parels van de Portugese Azoren zijn niet de vele Amerikaanse dwaalgasten die hier met enige regelmaat worden waargenomen, nee het zijn de endemise Azorengoudvinken (pyrrhula murina) die verblijven op de oostpunt van het prachtige eiland Sao Miguel. Hun uiterlijk wordt door sommigen omschreven als saai en daarom het bezoeken van deze vogels niet waard. Als liefhebber van vinkachtigen vind ik ze alles behalve eentonig. Ik noem ze fraai en mysterieus bovendien. Het levensverhaal van de Priolo (Portugese naam van de goudvink) alleen al is bijzonder: uitgestorven verklaard en weer herontdekt.

In Goudswaard werden begin juni 2014 vale gieren gemeld. Die zijn een zeldzame verschijning in ons kikkerlandje. Omdat  het weekend is en vale gieren fraaie vogels zijn, ga ook ik een kijkje nemen. Niet in mijn eentje, want vele andere vogelaars en vogelfotografen hebben hetzelfde idee opgevat. Altijd weer gezellig om bij te praten. Al snel worden in de hele vroege ochtend (voor 7u) twee vale gieren ontdekt en die laten zich mooi bekijken. Eén van de gieren blijkt een kleurring om te hebben en is afkomstig uit Spanje. De lokale buizerd is minder blij met het Spaanse bezoek en valt de gieren keer op keer aan. Dat is een geinig gezicht.

Begin juni 2014 mag ik een keer proef zitten in de nieuwe boshut Woeste Hoeve van Henri van Vliet. Uiteraard doe ik dat graag. Om 7 uur ben ik in Hoenderloo en Henri brengt me naar de hut. Vanaf de plek waar ik mijn auto parkeer is het nog geen 100 meter lopen. De vijver moet nog even worden bijgevuld en terwijl we naast de hut wat staan te praten over welk takje ik zal gaan gebruiken, landt er al een eerste appelvink voor de hut! Dat heb ik nog niet eerder meegemaakt.

In mei ben ik een dagje op stap geweest met Tom van Hell. Tom bijt zich al een lange tijd vast in één project, namelijk ijsvogels fotograferen. Niet zonder succes, want in het tijdschrift Natuurfotopassie had Tom recent een uitgebreid en mooi artikel over deze vogels, geïllustreerd met zijn foto's.

Batsfjord maart 2014. De aanloop naar een vogelfototrip was nog nooit zo slecht. Een week voor vertrek breekt er een stuk van mijn kies af, vervolgens stoot ik diezelfde dag pijnlijk mijn teen, verbrand ik het weekend daarop mijn rug in de infrarood sauna, werkt de route-app van Noorwegen die ik op mijn telefoon installeer niet en krijg ik last but not least een vervelende pijn in mijn onderrug met uitstraling naar mijn linkerbeen...

Op mijn kamer bij mijn ouders thuis had ik vroeger een ansichtkaart hangen met daarop een foto van een echtpaar grote kruisbekken. Ze kwamen drinken uit een plasje water dat was ontstaan in een boomknoest. Deze fraaie foto is gemaakt door Hans Schouten in de winter van 82/83. Deze plaat sprak mij toen (en nu nog) enorm aan...

In oktober/november 2013 werden er minimaal vier vale gierzwaluwen in Nederland gezien. Vale gierzwaluw was tot dit jaar nog maar éénmaal met zekerheid vastgesteld in Nederland, dus een echte zeldzaamheid!

Wat zijn nu de verschillen qua snavelpatroon tussen Grote Kruisbek en Kruisbek? Hieronder staan 2 plaatjes van Grote kruisbekken (steeds links) waarvan de onderste is gespiegeld en 2 plaatjes van Kruisbekken. De Grote kruisbek heb ik begin januari 2008 gefotografeerd in Bergen aan Zee. De Kruisbekken zijn beide gefotografeerd in Utrecht (de onderste in 2005 en de bovenste najaar 2007).

Eind vorige maand werd er een verzwakte dwergooruil gevonden op de Maasvlakte. De vogel zat tussen een paar containers op de kade. Was hij meegevaren met een schip? Was hij in plaats van naar het zuiden te trekken naar het noorden gevlogen? We zullen het nooit weten.

Han Bouwmeester is de koning van de schuilhutten. Het is hem gelukt om een aantal fraaie hutten neer te zetten waar vanuit je op een prettige manier vogels kunt fotograferen...

Slechts tweemaal zag ik een papegaaiduiker in de Lage Landen. Eenmaal langs de vogeltrektelpost van West-Kapelle, waar anders. De vogel vloog ver, doch herkenbaar door mijn telescoopbeeld. Diezelfde winderige en natte dag in november scoorde ik ook mijn enige twee stormvogeltjes. Een dag om nooit te vergeten...

Net als vorig jaar en het jaar daarvoor heb ik boerenzwaluwen gefotografeerd tijdens het broedseizoen. Dit jaar heb ik dit gedaan op een andere locatie (daarom 2.0), namelijk op een boerderij in het altijd zonnige Hoogland...

Voor uilen heb ik een warme belangstelling. Als er een gelegenheid voordoet en er is ergens in den lande een uil te fotograferen, dan maak ik daarvan graag gebruik. De oehoe is de grootste van alle uilen die er bestaan. In Nederland is hij een zeldzame broedvogel.

Zaterdag 4 mei 2013 ben ik een dagje met Bas Breetveld mee geweest de Biesbosch in. Het doel is om bevers te zien en te fotograferen. Bas is namelijk Mister Bever! Hij kent het gebied op zijn duim en weet precies waar de bevers zich bevinden. Daarnaast verblijft hij zo vaak bij de bevers dat hij weet hoe je je moet gedragen, zodat je deze zoogdieren van dichtbij kunt benaderen, zonder dat je hun gedrag beïnvloedt.

Van 18 tot 25 maart 2013 bezocht ik Kangerlussuaq, Groenland om barmsijzen te fotograferen. Wat? Kangerlussuaq? Hoe spreek je dit uit? Geen idee, dit kunnen alleen de Eskimo’s...

Vrijdag 30 november werd er een Kuhls pijlstormvogel gebracht bij de Vogelopvang Karel Schot. Omdat de vogel in goede conditie bleek, werd hij de volgende dag al weer losgelaten. Hieronder volgt een fotoverslag...

In september 2012 ben ik samen met mijn partner op vakantie geweest naar de Azoren. Een ideale bestemming om vakantie te combineren met een beetje vogelen en fotograferen. Een verslag...

Begin mei 2012 bezocht ik samen met een groepje andere fotografen het noordoosten van Noorwegen en noorden van Finland met als doel noordelijke vogelsoorten te fotograferen. Er werd gevlogen op Kirkenes (Noorwegen) waar onze huurauto klaar stond. Nog dezelfde avond reden we naar Kaamanen, Finland voor onze eerste stop. Omdat we vrij laat aankwamen en we al een vermoeiende reisdag achter de rug hadden, besloten we het fotograferen uit te stellen tot de volgende ochtend.

In april 2012 heb ik met in totaal 8 personen (7 man en één vrouw) een trip gemaakt naar Zweden met als doel laplanduil te fotograferen. Laplanduilen zijn hot! In de buurt van Sandviken (dit is ongeveer een uur rijden boven Stockholm) verbleven namelijk 3 laplanduilen. Ook elders in deze regio werden laplanduilen gemeld. Dat is bijzonder, want deze uilen verblijven meestal veel noordelijker in Scandinavië. Door voedselschaarste (instorten van muizenpopulatie) worden deze uilen gedwongen naar het zuiden te trekken.

Vogelaars vinden de ivoormeeuw een mooie vogel. De ross’ meeuw trouwens ook. Ik sluit me hierbij graag aan en bij dit tweetal vind ik ook de dwergmeeuw passen. Het uiterlijk van deze laatste vogel hoor je vogelaars nooit bejubelen...

Voor korhoenders ga je naar de Holterberg. Al jaren investeer ik elk voorjaar een aantal dagen om deze prachtige vogels te fotograferen. Helaas zijn er elk jaar minder en minder korhoenders waar te nemen. Ik hoop dat ik het mis heb, maar het lijkt een kwestie van tijd dat ook op de Holterberg geen korhoenders meer zullen zijn.

Als vogelfotograaf is het voor de afwisseling wel eens leuk om wat anders te fotograferen. Om foto's te kunnen maken van mijn partner, mijn buurman, mijn broer, mijn collega, mijn schoenen, etc. heb ik een set studioflitsers gekocht, inclusief een verwisselbare achtergrond. Ja, ja, doe eens gek! Het was even tobben voordat ik alles aan de praat kreeg en begreep wat de externe lichtmeter aangaf. Werk je namelijk met externe flitsers, dan werkt de lichtmeter van de camera niet meer. Een cursusdag in Amsterdam bracht de nodige kennis om een en ander goed te beheersen.

Een Cetti’s zanger fotograferen is een bijna onmogelijke opgave, omdat deze vogel er een onzichtbare levensstijl op nahoudt. De meeste vogelaars hebben deze vogel dan ook alleen nog maar gehoord en nooit gezien. De harde en typerende zang en roep is een goede indicatie van de aanwezigheid van deze zeldzame zangvogel...

Tot voor kort maakte ik zelden tot nooit foto's van vliegende vogels. Het ging me gewoon allemaal te snel. De Sint schonk me echter een 300mm-lens. Daarmee lukt het me wel om vogels vliegend te fotograferen! Daarom is mijn voornemen om in 2010 zoveel mogelijk vogels vliegend te fotograferen. Ik zal hier zo af en toe mijn vorderingen publiceren...

Van 22 juli t/m 13 augustus 2010 heb ik Spitsbergen (Svalbard) bezocht voor een fotografietrip. De eerste week verbleef ik eenzaam en alleen in Longyearbyen, de laatste twee weken ben ik meegevaren met een klassiek zeilschip...

In januari 2010 ben ik samen met Rob Reijnen, Han Meeuwsen, Hans Nooitgedacht en Adri de Visser naar Canada gegaan om sneeuwuilen te fotograferen. Sneeuwuil is voor mij echt een wenssoort...

In de winter van 2009/2010 verscheen er in het tijdschrift Dutch Birding een artikel van mijn hand over de herkenning van witte Kerkuilen in Nederland. Hoe is deze (onder)soort te herkennen?

Tijdens een trip om de korhoenderbalts in Finland te fotograferen, wist onze Finse gids een baltsende auerhaan te zitten, een zogenaamde crazy capercaillie. Een crazy capercaillie is een baltsende auerhaan die zo bevangen is door hormonen, dat hij zijn natuurlijke schuwheid verliest en zijn territorium in alle hevigheid verdedigt.

Vogelfotografen denken vaak in meer. Met ‘meer’ bedoel ik meer millimeters. Heb je een 200mm-lens dan droom je een 400mm-lens. Als de 400mm-lens is aangeschaft komt er vanzelf een 500mm-lens. Dan nog een converter en een body met cropfactor en je hebt een behoorlijk bereik. Zo kom ik met mijn eigen combinatie aan 1120mm: 500mm (lens) x 1.4 (converter) x 1.6 (cropfactor van de body)...

In 2008 zijn wij (mijn broers Henk, Willem en ik) op een zonnige dag in september, een dag lang gevolgd tijdens het vogelen op de Maasvlakte. Wij hebben namelijk een rol in de film ‘Op z’n Hollands’.

Van dinsdag 13 mei t/m maandag 19 mei 2008 heb ik op uitnodiging van Estonian Tourist Board en Estonian Nature Tours een vogeltrip gemaakt door Estland. Samen met een lokale gids, vogelaars uit Engeland, Zweden en Duitsland bezochten we de belangrijkste vogelgebieden. Hoogtepunten waren Bastaard- en Schreeuwarend, baltsende Poelsnip, Roodhalsgans, Hazelhoen, Witrugspecht, Drieteenspecht, Citroenkwikstaart, Kleine Vliegenvanger, Krekelzanger, maar ook Bever.