Elke vogelaar is dol op eiders. Je ziet ze gelukkig meer dan regelmatig langs de Hollandse Noordzeekust en op de Waddenzee. Eiders zijn prachtig, je wordt blij als je ze ziet. Laten we eerlijk zijn, vooral het mannetje ziet er prachtig uit. Op afstand lijkt hij een zwart-wit badeendje, maar 'een goed verstaander' ziet meer. Een eend met een statig gevormde snavel, groene zij-flappen aan de kop en een zachte rossige borst. Het mannetje is dus prachtig, maar onderschat het vrouwtje niet. Wat is zij subtiel en fijntjes bruin getekend! En je raadt het al, dat is om zo niet op te vallen als ze de eieren uitbroedt. Nice!
Eenmaal zag ik een manneke koningseider bij Hoek van Holland in vol ornaat en een dito stellers eider in Het Verdronken Land van Saeftinghe. Dat dit waarnemingen van jaren terug zijn heeft er niet toe geleid dat ik deze twee telgen van de eider-stam ben vergeten. Integendeel, de afgelopen jaren is een niet te onderdrukken verlangen gegroeid deze beauty's te fotograferen. En zo geschiedde.
In het vroege voorjaar van 2014 keerde ik mijn spaarpot om en vertrok naar het winterse Batsfjord in het hoge noorden van Noorwegen. Zo werden de broertjes en zusjes van onze Hollandse eider door mij gefotografeerd:
De koningseider is carnaval! Ja toch. Uitbundig uitgedost, kleurrijk ook! Clownesk. Hij doet mij denken aan marsepein. Ordinair, schreeuwerig, maar wel op een stijlvolle manier. Daar wil je toch je tanden in zetten? Uh ik bedoel, je camera op richten.
Dan de stellers eider. Is dat wel een eider? Ik bedoel, hij is óók erg mooi, dat wel, maar hij is zo anders gevormd. Langgerekt, kleiner en hij mist ook die uitbundige 'gok'. Toch is hij volwaardig eider. En wat is ie gorgeous! Dat groene kroontje op zijn achterhoofd, die geelbruine flanken met dat subtiele zwarte vlekje. Welke briljante geest heeft deze beauty ooit ontworpen?
Ja, dan blijkt er nog een eidersoort te huizen in het uiterste noorden van Alaska: de brileider. Het excentriekst van alle eiders. Het mannetje heeft een briljant gezichtsmasker (groen, wit, zwart zijn de kleuren) en een deels bevederde snavel. Dat laatste is wel nodig ook, want recent is ontdekt waar deze brillies overwinteren. De gehele wereldpopulatie overwintert in één of twee wakken in het noordelijke poolijs. Brrrr! Wil je deze soort met eigen ogen zien, dan zul je begin juni moeten afreizen naar Barrow, Alaska. Op deze plek komen een aantal koppeltjes brileiders aan land. Slechts een paar dagen, want als de spectaculaire eiders hebben gepaard en het vrouwtje een nest heeft gemaakt, vertrekt het mannetje weer naar open zee. Mijn spaarpot wordt andermaal leeggeschud en een trip naar Eskimoland is een feit. Daar zie ik de brileider in al zijn schoonheid! Werkelijk, wat een beauty!
Eiders zijn dus mooie vogels en na alle eidersoorten gezien te hebben rijst bij mij de vraag wat nu de mooiste eider is. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand? Wat is de mooiste eider daar op de kant? De excentrieke brileider? De kleine stellers eider? De clowneske koningseider? Dan toch zeker niet onze 'gewone' Hollandse eider?
Well, to be honest, ik kies voor die laatste, onze eigen eider. Gek is dat, nu ik alle eidersoorten heb gefotografeerd zie ik pas hoe mooi onze Hollandse eider eigenlijk is. Zijn zachte pastelkleuren zijn minder schreeuwerig en veel subtieler dan die van zijn meer uitbundige familieleden. Ik weet het zeker dat ik hem het mooist vind van allemaal! Nu kan ik extra genieten van elke laagland eider die ik tegenkom...
