Ook als het om vogels gaat heeft alles zijn bestemde tijd:
Er is een tijd om over vogels te praten;
En er is een tijd om naar vogels te luisteren.
Er wás een tijd om eieren te zoeken;
Er is nu een tijd om nesten met rust te laten.
Er is een tijd om te verwelkomen (boerenzwaluw in het voorjaar);
En er is een tijd om afscheid te nemen (laatste gierzwaluw in september).
Er is een tijd om een nieuwe soort bij te schrijven;
En er is een tijd om een nieuwe soort weer af te schrijven (grote tafeleend).
Er is een tijd om te lachen;
En er is een tijd om te huilen (als straks de korhoen in Nederland is uitgestorven).
Er is een tijd om een vogel lief te hebben;
En er is een tijd een vogel te haten (stront op mijn auto).
Er is een tijd om te splitten;
En er is een tijd om weer te lumpen.
Er is een tijd voor een kip;
En er is een tijd voor een ei.
Er is een tijd om te verlangen naar een vogel;
En er is een tijd om te walgen van een vogel (kuif- alias kokhalszaagbek).
Er is een tijd om mijn partner te overtuigen dat ik nú onmiddellijk weg moet naar een vogel;
En er is een tijd om me erbij neer te leggen dat ik nu niet onmiddellijk weg kan naar een vogel.
Er is een tijd om in je bed wakker te liggen omdat je de volgende dag moet twitchen (of dippen);
En er is een tijd om in je bed wakker te liggen om na te genieten.
Er is een tijd om op het idee te komen om een nieuwe Canon te kopen;
En er is een tijd dat mijn partner dat geen goed idee vindt.
Er is een tijd om vanuit je bed te verlangen naar het vogelen;
En er is een tijd om tijdens het vogelen naar je bed te verlangen.
Er is een tijd om te twitchen;
En er is een tijd te gaan genieten van de vogels in mijn local patch.
Alles heeft zijn bestemde tijd. Zal er ooit een tijd komen dat vogels onbelangrijk voor mij zullen zijn?
My best ‘Bird Talk’ is still unwritten…