Deze column gaat over wijsheid, of iets in die richting. Niets ingewikkelds of hoogdravends, niet in de laatste plaats omdat ik er anders zelf geen snars van snap...
Wat wijsheid betreft kom ik namelijk niet uit een familie van hoogvliegers. Nee, de 'Van Rijswijkers' hebben het buskruit niet uitgevonden. Mijn familie is een bonte verzameling domoren, bajesklanten, drop-outs (het vroegtijdig schoolverlaten hebben wij dan weer wel uitgevonden), ritselaars, verstorende vogelaars (vogelfotografen, twitchers en in voorgaande generaties zelfs eierrapers) en ander gespuis. 
Eierrapers in de familie (eieren van een kemphaan, parkopname)
In dat rijtje pas ik prima. Niet omdat ik vogelaar en vogelfotograaf ben, dat bedoel ik niet. Nee, na de lagere school (waar ik al een klasje mocht overdoen) werd ik na drie keer blijven zitten van de MAVO getrapt. Wat dat aangaande doe ik mijn familienaam eer aan en kan ik niet beweren dat ik van de buurman ben. Wil je nog wat meer familie-informatie tot je nemen (wat ik afraad), lees dan het volgende schrijven.
Eén van mijn vele tantes is binnen mijn familie een zeldzame uitzondering btw. Haar kan ik louter en alleen betrappen op wijze uitspraken. Gek is dat, hoe kan het zijn dat zij zo uit de toon valt in mijn tokkie-familie? 
Ik zal een voorbeeld geven. In een boze nacht, mijn oom en tante waren op vakantie in Drenthe of zo, overleed mijn oom plotsklaps in zijn slaap. Om het nog erger te maken werd er in diezelfde nacht ingebroken bij hen thuis in Rotterdam. Alles van waarde was pleite. Een toevallige en pijnlijke samenloop van omstandigheden. Mijn tante was in alle staten natuurlijk. Nou, over het overlijden van haar echtgenoot was ze inderdaad uitermate verdrietig, maar over de inbraak zei ze het volgende: "Ach, je kunt beter slachtoffer zijn van een inbraak dan dat je in een staat verkeerd waarin je moet gaan inbreken." Zo zo, wat een wijze woorden! Als je narigheid op deze wijze kunt relativeren ben je wat mij betreft geschikt om president te worden. Mijn tante zou er met Poetin, Erdogan, Trump en met die gast uit Noord-Korea zo uit zijn en wereldvrede zou binnen handbereik zijn.
Over wijsheid gesproken. Hoe kan een boerenzwaluw met amper 2 gram aan hersens fluitend naar Afrika vliegen om in het daarop volgende voorjaar op hetzelfde plekkie terug te komen? Doe dat eens na, met een drone of zo?
En hoe kan een koekoek, zonder ooit zijn eigen ouders te hebben ontmoet, weten dat het familietraditie is om het hele voorjaar heel hard "koekoek" te brullen en je eieren bij een ander in zijn nest te pletteren? Is er een computer te vinden die deze generatieve kennisoverdracht evenaart?
Hoe kan het zijn dat vogels nooit oorlogen met elkaar voeren? Nou, af en toe zie ik wel eens een koolmees met een pimpelmees om een geinig nestkastje knokken, zie ik een span meerkoeten een burenruzie uitvechten (die ze elke winter 'en masse' weer bijleggen), maar voor de rest geen centje pijn. Altijd vrede onder de vogels.
Hoe zit het met onze wijsheden en uitvindingen? Hoe slimmer we worden, hoe slechter het gaat met ons milieu en met het zicht op wereldvrede. Of niet soms? Hoe kan het zijn dat we weten dat de ijskap van Groenland kapot gaat en dat we daar geen flikker aan doen? Neem een voorbeeld aan de vogels (ga naar de mier gij luiaard) en oh ja, aan mijn tante natuurlijk.
Inmiddels is mijn tante een wijze grootmoeder geworden. Helaas kreeg ze recent, net als zovelen, de diagnose kanker. Kanker is een rotziekte. Sorry voor mijn woordkeuze, maar ik kan het echt niet beter verwoorden. Voor mijn tante weer aanleiding voor een wijze uitspraak. Wat was haar commentaar op de diagnose? "Ach wat gelukkig dat ik, als oud omaatje, deze diagnose krijg en niet mijn kinderen of één van mijn kleinkinderen."
Een Groenlandse ijsberg