De haan riep hier zoiets als ’het komt niet meer goed met vogelend Nederland’! Ik verstond het niet helemaal en meende dat hij de penibele situatie van de korhoenders bedoelde. Later die dag scoorde ik tegen wil en dank een nieuwe soort (sib taling). Niet dat het bezoeken van de eend mijn idee was, maar mijn maat wilde hem filmen. ‘Omdat we toch in de buurt zijn’, zo overtuigde hij mij.
Bij het zien van de wegrennende beauty (het was een schoonheid, dat geef ik dan wel weer toe), dacht ik nog even terug aan die roepende korhaan. Had die laatste der Mohikanen mij wellicht willen waarschuwen voor het te serieus nemen van al die escapes?