In de drukkerij waar ik werkte kwam via een uitwisselinsproject een Deense stagiaire. Je moet weten dat een drukkerij een mannenwereld is en het gesprek over niets ander ging dan over de aanstaande Deense gast. Hoe langbenig en blond ze wel niet zou zijn, dat ze daar de hele winter naakt in de sauna zitten, welke dagen ze op welke afdeling zou meelopen, dat ze uiteraard mee moest met ons jaarlijkse zeevisuitje, etc, etc. Naar mate de tijd dichterbij kwam dat ze zou arriveren werden de verhalen steeds mooier en wilder. Nee, er zou een gouden tijd aanbreken in de normaal gesproken saaie en vrouwloze drukkerij.
Toen op een regenachtige maandagmorgen het langverwachte moment daar was en de stagiaire op de stoep van de print-office stond was het snel over met de voorpret. Wat bleek, de Deense was een herintredende vijftiger!
Er was een periode dat mijn broers veel op de Maasvlakte naar zeldzame vogels zochten en dat deden ze niet onverdienstelijk. Regelmatig kreeg ik een telefoontje in de trant van: wil je een goed benaderbare bladkoning fotograferen? Of: ik heb net een roodgesterde blauwborst gevonden, heb je belangstelling foto's te maken? Ik stapte dan snel in de auto, spoedde me naar de MaVla en had dan de gelegenheid hun vondst te fotograferen voordat de aanwezigheid van de bewuste zeldzaamheid wereldkundig werd gemaakt.
Aan die Deense stagiaire moest ik denken toen ik die roodster voor mijn lens kreeg. In de auto er naar toe dacht ik aan een mooi uitgekleurd mannetje blauwborst. Strak in de veren, fier zingend met gespreide staart op een fraaie duindoorntak, mooi belicht door een zacht zonnetje. Aangekomen op de Maasvlakte bleek dit tegen te vallen. Het ging namelijk om een eerste zomer vrouwtje (bij vogels zijn, anders dan bij ons mensen, jonge vrouwtjes de helft niet zo mooi als een volwassen man), die het vertikte om onder een donkere struik vandaan te komen. Daarnaast zijn deze jonge dames roodster nauwelijks te onderscheiden van een veel algemenere witster blauwborst. Wat een teleurstelling! Vergelijkbaar met die bewuste maandagmorgen in de drukkerij.
Al met al werd de stageperiode van de Deense toch nog een mooie tijd voor de medewerkers van de drukkerij (wel op een andere manier dan gedacht, dat wel), want de herintreder bleek een partij humor te bezitten van heb ik jou daar! Maanden na haar vertrek sloegen we ons nog regelmatig gierend van het lachen op de dijen.
Ook de blauwborstfoto's bekijk ik uiteindelijk nog regelmatig met plezier... dat dan weer wel.
Geschreven in Kopenhagen, mei 2014
