Waar haal je als natuurfotograaf je inspiratie vandaan?
Minimaal eens per jaar bezoek ik een museum. Dat kan het Fotomuseum in Rotterdam zijn, het Natuurhistorisch Museum of het Rijksmuseum in 020. Ik noem maar wat. Vandaag is het Koninklijke Museum voor Schone Kunsten mijn inspiratiebron. Een echte aanrader als je in Antwerpen bent.
Door naar schilderijen te kijken, naar composities, kleurgebruik, de verhalen achter de creaties, etc. raak ik geprikkeld om datgene wat ik in musea zie toe te passen in mijn vogelfoto’s. Tenminste, dat maak ik mezelf wijs. In de praktijk valt dat tegen al zeg ik het zelf.
Ook de bezoeker van het museum inspireert me. Ik zie een groepje kinderen met hun juf staren naar een echte Rubens. Mollige naakte vrouwen, je kent dat wel. De verwondering van die kids is prachtig. Een puber filmt alle werken met zijn smartphone, zaal in zaal uit. Hilarisch! Het allermooiste en het allerliefste vind ik dit vlechten-echtpaar. Het is een soort ANWB-stelletje, maar dan met smaak.
Kijk eens hoe teder het manneke zijn hoofd naar zijn vrouwke wendt!? Hoe subtiel hun kleding op elkaar is afgestemd. Hoe ze samen in vervoering zijn van dit James Ensor-schilderij uit 1887. Zij wil eigenlijk haar arm om hem heen slaan. Hem tegen zich aandrukken. In zijn oor fluisteren dat ze hem nog steeds graag ziet. Hij zal antwoorden dat het wederzijds is en dat ze heerlijk riekt naar voorjaarsbloemetjes. En dat hij haar nog steeds schoon vindt.
Het schilderij heeft als titel: Adam en Eva uit het paradijs verjaagd. Het lijkt wel alsof meneer en mevrouw De Vlecht, als een moderne Adam en Eva, uit het schilderij zijn gestapt en saampjes terugverlangen naar het paradijs.
Terug naar onszelf. Wij zijn hier in Antwerpen om ons vijfentwintigjarig huwelijk te vieren. Ons zilveren huwelijk. Ik maak mezelf wijs dat ik daarom een wens mag doen. Komt ie. Ik wens mezelf nog veel vogelfoto’s toe en dat wij samen over wederom vijfentwintig jaren net zo lief en stijlvol zijn als dit echtpaar. Amai!
Kijk mij eens geïnspireerd zijn...