Tien jaar geleden bezocht ik Tenerife. Mijn ouders waren toen veertig jaar getrouwd en kom, laten we met heel de familie naar Tenerife gaan. Dolle boel, dat begrijp je...

 
Dagexcursie naar de blauwe vinken.

Uiteraard ga je dan naar de endemische blauwe vink. Ik had toen een pittige hernia, dus mijn vriendin moest me liggend op de achterbank van onze huurauto de El Teide oprijden en dumpte me bij de bekende picknickplaats Las Lajas. Daar zag ik warempel die blauwe rakker, zij het op afstand. Door mijn rugproblemen moesten we alweer snel terug naar ons hotel.

Tien jaar later, mijn ouders zijn nu vijftig jaar gehuwd, bezoeken we opnieuw Tenerife. Wederom met de hele familie. Weer dolletjes. Goede reden om die endemische vink voor eens en voor altijd op de foto te slingeren. We schrijven herfstvakantie 2021.

Oh ja, vlak voordat we landen op het Canarische eiland Tenerife, kunnen we vanuit ons vliegtuig de pruttelende vulkaan op La Palma waarnemen.


Tenerife blue chaffinch.

Dagindeling. Voor dag en dauw vertrek ik allenig naar de blauwe vink. De rest van de familie slaapt dan uit. Lekker fotograferen en tot mezelf komen. Tegen elf uur ben ik weer terug in het hotel. Mijn familie is dan net wakker en gaat ontbijten. De rest van de dag hangen we gezamenlijk aan het zwembad, drinken bier en sangria (bij deze excuses aan de broer op wiens kamernummer ik steeds mijn drankjes heb besteld), roddelen over een familielid dat net buiten gehoorafstand is, drinken nog meer sangria, vechten oude vetes uit, maken het daarna weer goed, doen een siësta en gaan dineren. Tenslotte maken we nog een avondwandeling met diegenen die nog op beide benen kunnen staan. De volgende dag hetzelfde liedje.

Wat de blauwe vink betreft, zoek ik mijn heil opnieuw bij Las Lajas. Waar anders. Daar aangekomen, positioneer ik me met burka bij één van de drinkpoelen. En dan gebeurt het. Er komt een oud en roestig busje met twee bejaarde Spanjaarden de verder verlaten parkeerplaats opgereden. Zij weten hun voertuig precies tussen mij en ‘mijn’ drinkpoel te parkeren. Caramba! Heb ik weer. Ik bedoel, er zijn hier ruim tweehonderdvijftig andere plekken om te parkeren hé.

Terwijl ik zit bij te komen van wat er gebeurt, laden mijn Spanjaarden een complete maaltijd uit hun busje inclusief een gebraden varken aan een spit, waarvan ze dunne plakjes ham snijden. En dat alles pal voor mijn neus. Gastvrij is het eerste broodje ham voor mij en als ik wil krijg ik er een blikje bier bij. Dat laatste sla ik beleefd af. De zon is net op hè. Het broodje ham smaakt heerlijk!


Kuhls pijlstormvogels waarnemen.

Ik zoek mijn vinken nu elders op de picknickplaats en warempel, ik stuit ruim tweehonderd meter verder op een door vogels frequent bezochte drinkpoel met naar schatting vijfentwintig blauwe vinken. Joepie! De burka kan ik opbergen, de blauwe evenknie van onze vink is weinig schuw. Blauwe vinken hebben een geinig en kenmerkend roepje. Ook de kanarie, de Canarische neef van de pimpelmees en dito grote bonte specht komen frequent buurten.

Ik gebruik tijdens deze trip mijn 100-500mm-lens. Mijn 500mm-prime-lens blijft thuis. Heerlijk om te reizen met een handzame lens! Geen gezeur met inchecken en zo. Ik test ook de 1.4 extender. Je komt dan uit op f9 bij 500mm. Het resultaat is picobello! En dat alles uit het handje.


Kanaries fotograferen. Denk aan de verkeersveiligheid.

• Vorige
• Volgende