Batsfjord maart 2014. De aanloop naar een vogelfototrip was nog nooit zo slecht. Een week voor vertrek breekt er een stuk van mijn kies af, vervolgens stoot ik diezelfde dag pijnlijk mijn teen, verbrand ik het weekend daarop mijn rug in de infrarood sauna, werkt de route-app van Noorwegen die ik op mijn telefoon installeer niet en krijg ik last but not least een vervelende pijn in mijn onderrug met uitstraling naar mijn linkerbeen...
Vooral dat laatste belooft niet veel goeds. De moed zakt me zelfs in mijn schoenen, maar Titus, mijn fysio, stelt mij gerust (het is geen hernia) en geeft groen licht om op reis te gaan. Medereiziger Han Meeuwsen biedt spontaan aan mijn koffer te dragen, dat is dan weer een meevaller.
Op Schiphol ontmoet ik Han, Hans van der Griendt en de Engelsman Adrian Langdon. De heenreis naar Kirkenes verloopt voorspoedig en mijn rug doet het goed. In Oslo moeten we een paar uur wachten, maar dat geeft niet, want we hebben genoeg te bespreken. Ook met het thuisfront en dat gaat gemakkelijk via Skype.
Via Facebook zie ik dat er vandaag een eerste winter ivoormeeuw is ontdekt in de haven van Nesseby. Dat komt goed uit, want daar komen we morgen langs als we naar Batsfjord rijden. In Oslo merk ik dat mijn voicemail was ingesproken door het autoverhuurbedrijf. Of ik binnen 2u wil bevestigen of mijn reservering (en betaling!) nog actueel is, want anders wordt de huurauto vergeven aan een ander. Ik bel nog net op tijd terug om dit te voorkomen.
We komen op tijd aan in Kirkenes, halen onze huurauto op en rijden naar ons overnachtingsadres op 500 meter van de Russische grens. Het is hier -19 graden Celsius.
Aangekomen in Batsfjord zien we al snel de eerste koningseiders, stellers eiders en ijseenden. Daarnaast zien we een aantal onvolwassen en adulte grote burgemeesters en als klap op de vuurpijl een adulte kleine burgemeester. We checken in in het Polar hotel, rijden wat rond en fotograferen drieteenmeeuwen die hun besneeuwde nest bewaken (in het kader van je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn). We doen wat boodschappen voor morgen en we vermaken ons prima. Het is hier rond -8 graden Celsius en dat voelt met een windje best koud aan. Gelukkig heb ik genoeg warme kleding bij me.
Om 18 uur hebben we een briefing van Orjan voor de dag van morgen. Hij is de eigenaar van de koningseiderhut. Morgen spreken we om 4 uur af in de haven om naar de hut te varen; ik heb er zin in!
De volgende ochtend staan we om 4 uur buiten en gaan met een snelle boot naar de schuilhut. De gids voert dode vissen voor de drijvende hut die naar de bodem zinken. De eiders duiken ze vervolgens op. Naast 'gewone' eiders, koningseiders en stellers eiders komen er ook ijseenden vissen. Foto's maken lukt erg goed! Het is een komen en gaan van eenden. De koningseiders zijn prachtig (de 'gewone' eiders ook overigens), ze lijken wel van marsepein! Ik vind ze ordinair, haast schreeuwerig, maar dan op een manier die je aansprekend moet vinden!
De hut is comfortabel en is voorzien van een toilet, genoeg ruimte en wat stoeltjes. Je kunt net niet rechtop staan. Verder zijn er kijkgaten op lighoogte, dat is ideaal bij het fotograferen. Een ieder krijgt een ontbijtbox mee. Met het nuttigen van het ontbijt moet je niet te lang wachten, anders is het bevroren. Om 12u zijn we uit gefotografeerd en worden we opgehaald en gaan vluchtplaatjes maken van eenden. Het komt er op neer dat de eenden die in de haven rusten worden benaderd, zodat ze opvliegen. Echt ethisch is dat volgens mij niet, maar ik zal hier niet over zeuren, want ik doe er zonder protest aan mee. Mijn rug blijft stabiel en dat is prettig. Om 18u gaan we gezellig eten en gaan daarna moe en voldaan naar bed.
Dag twee in de hut. Om 4 uur staan we weer paraat. Gisteren was ik erg vermoeid, maar ik ben na een nacht slapen goed opgeknapt. Er is een Fin en een Nederlander (Seraf van der Putten) extra in de hut, dus totaal met 6 man. Er is veel sneeuwval (40 cm in een ochtend!) en dat geeft de foto's iets extra's. Hier had ik op gehoopt! Als ik een tweede kop thee wil nemen bemerk ik dat mijn theezakje van mijn eerste kop thee stijf bevroren is! Ook het ei dat ik pel is hard geworden. Echt koud heb ik het niet. Ik heb warme kleding meegenomen en daar overheen draag ik een warmtepak van Orjan. Het enige wat op den duur koud wordt zijn mijn tenen. Mijn Sorels zijn fantastisch, maar zelfs die voorkomen niet dat mijn tenen koud worden. Dat komt omdat je voeten nauwelijks bewegen in de 8 uur dat we in de hut liggen. Om 12 uur zijn we weer in het hotel en om 13 uur gaan we met de boot vluchtopnames maken. Dat lukt weer best aardig. Er is nog steeds veel sneeuwval en dat geeft geen problemen voor de autofocus. I love my 5d mark III! Om 15 uur rijden we naar het hotel. De straten worden wel geveegd, maar met zoveel sneeuwval heeft dat weinig zin. Op goed geluk neem je een bocht, het is niet te zien waar de stoep begint. Om 17.45 uur halen we een cheeseburgermenu en daarna gaan we vermoeid naar bed. Wat een dag!
De wekker gaat morgen om 3.30 uur. De laatste dag in de hut. Het is -12 graden Celsius als we om 4 uur naar de hut varen. Het ontbijt is al behoorlijk bevroren als ik er aan begin, maar dat geeft niet, want we maken weer fraaie platen. Niet zo goed als gisteren (er is geen sneeuwval en er zijn minder eiders), maar we vermaken ons opperbest. Dit keer is er een Belgische fotograaf als extra persoon in de hut. We gaan wat eerder uit de hut (om 11 uur) en praten wat na in het hotel. We hebben het als groep erg gezellig. Om 13 uur gaan we weer eenden pesten in de haven (anders kan ik het niet noemen). Er is veel zon, maar helaas weinig wind. Daardoor is het niet te voorspellen naar welke kant de eenden wegvliegen. Toch maak in mijn beste vluchtfoto's van een koningseider tot nu toe. Om 15 uur zijn we weer aan wal en gaan we om 17.45 uur eten. Daarna Skype ik een uurtje en de rest maakt zich op voor een paar uurtjes noorderlicht. Bij terugkomst in het hotel zien we al een eerste begin van het noorderlicht. Ik vind het noorderlicht leuk om te zien, maar voel geen aandrang om er vannacht foto's van te maken. Ik verkies mijn nachtrust.
We pakken de volgende ochtend onze koffers in en rijden via Nesseby (weer geen ivoormeeuw) naar Kirkenes. Onderweg nemen we de tijd om landschapjes, rendieren, een kerkje, etc. te fotograferen.
De laatste dag maak ik met Han tegen de Russische grens een ochtendwandeling. Wij horen en zien matkoppen en er vliegen 4 alpensneeuwhoenders in winterkleed weg. De zon schijnt; het is hier prachtig! We rijden terug naar de airport, leveren onze huurauto in en vliegen via Oslo naar Amsterdam.
En zo zit een mooie en gezellige trip er weer op.
Dominee, kunt u onmiddellijk stoppen met preken, er zwemt namelijk een stellers eider voorbij...